Iłłakowiczówna, Kazimiera «La bruja»

Kazimiera Iłłakowiczówna
LA BRUJA

Tengo un pájaro hablador,
parlanchina tengo un agua,
tengo un viejo mago,
y puedes agarrarlo de la barba;

tengo una sierpe que se alza
sobre su cola en la hierba
y dos doctos avispones
que en la manga se me acuestan.
Erizos y escarabajos,
una rana, un estornino
y una sabia chova blanca,
de plumas un ovillito.
Te dirá el pájaro mío,
por sorpresa, unas palabras,
y en el suelo un dragón triste
los pies te bañará en lágrimas.

Tu primer sueño en el mundo
aquí ha encontrado su patria
y aquí vive la alegría
que tú expulsaste, exiliada:
y si, a armados centinelas burlando,
vienes a verme,
verás en una cajita
tu corazón como duerme.

[trad. de Isla Kokotero]

Czarownica
Kazimiera Iłłakowiczówna

Mam mówiącego ptaka,
mam gadającą wodę,
mam starego czarodzieja
i dam ci go potrzymać za brodę;

mam węża, co się podnosi
na ogonie wśród kwiatów w trawie,
mam dwa uczone szerszenie,
które mi sypiają w rękawie.

Mam cudownego szpaka,
mam żabę i żuka, i jeża,
mam mądrą białą kawkę,
puszysty kłębuszek pierza:

przemówi do ciebie ptak mój,
gdy się najmniej będziesz spodziewał,
a smutny smok na podłodze
nogi będzie ci łzami oblewał.

Twój sen, najpierwszy na świecie,
u mnie ma swoją ojczyznę,
i u mnie mieszka radość,
którąś ty wygnał w obczyznę,

a jeśli do mnie przyjdziesz,
zbrojne zmyliwszy straże,
to własne twe śpiące serce
w pudełku ci małym pokażę.

Interpretaciones

Esta entrada está disponible también en polaco.

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *