Miłosz, Czesław «Tan poco»

Czeslaw Miłosz

Tan poco

Fue tan poco lo que dije.
Fueron cortos los días.

Cortos los días,
Cortas las noches,
Cortos los años.

Fue tan poco lo que dije,
No alcancé.

Mi corazón se agotó de
Admiración,
Desesperación,
Tenacidad,
Esperanza.

Las fauces de Leviatán
Se cerraban encima mío.

Yacía desnudo en las orillas
De islas deshabitadas.

Me raptó consigo al abismo
La ballena blanca del mundo.

Y ahora no sé
Qué fue lo verdadero.

Berkeley, 1969
Del poemario Por donde sale y se pone el Sol (1974)

[tomado de Miłosz, Czesław. Poesía escogida = Wiersze wybrane. Traducido por Isabel Sabogal Dunin-Borkowski. Lima: Ediciones del Hipocampo, 2012.]

TAK MAŁO

Tak mało powiedziałem.
Krótkie dni.

Krótkie dni,
Krótkie noce,
Krótkie lata.

Tak mało powiedziałem,
Nie zdążyłem.

Serce moje zmęczyło się
Zachwytem,
Rozpaczą,
Gorliwością,
Nadzieją.

Paszcza lewiatana
Zamykała się na mnie.

Nagi leżałem na brzegach
Bezludnych wysp.

Porwał mnie w otchłań ze sobą
Biały wieloryb świata.

I teraz nie wiem
Co było prawdziwe.