Jesús pequeñito…
1.Jesús pequeñito,
yace calatito,
y llora de frío, su Mamá no pudo
darle abriguito.
2.Pues muy pobre era,
se quitó el paño* de la cabeza
con el cuál envolvió al Niño
y lo cubrió con heno.
3.No tiene una cuna,
ni una almohadita
en el pesebre le puso
paja bajo la cabecita.
4.El pequeño llora,
Mamita lo arrulla
en el pesebre los pies se le hielan
y el establo se dobla.
5.Adorémosle,
Reconozcamoslo como Dios,
Anunciemos al mundo
A este pobre pequeñin.
[trad. Lucía Málaga-Sabogal]
*Rąbek, el pañuelo al que se hace referencia en la estrofa, es un pañuelito blanco que utilizaban las mujeres casadas (desde el siglo XV hasta la mitad del siglo XVI), el cual colocaban debajo de su toca de casada.
Najpiękniejsze wykonanie
Jezus malusieńki…
1. Jezus malusieńki
leży nagusieńki,
płacze z zimna, nie dała Mu
Matula sukienki.
2. Bo uboga była,
rąbek z głowy zdjęła,
w który Dziecię uwinąwszy,
siankiem Je okryła.
3. Nie ma kolebeczki,
ani poduszeczki,
we żłobie Mu położyła
siana pod główeczki.
4. Dziecina się kwili,
Matusieńka lili,
w nóżki zimno, żłóbek twardy,
stajenka się chyli.
8. Pokłon oddawajmy,
Bogiem je wyznajmy,
to Dzieciątko ubożuchne
ludziom ogłaszajmy.
Interpretacje
