Ta piosenka jest piękna. Usłyszałam ją pierwszy raz gdy uczyłam się portugalskiego. W kreatywny sposób korzysta z istniejących w tym języku homofonii i polisemi. Chociaż mój portugalski nie jest bardzo zaawansowany, zdecydowałam się na przekład. Dodam że tłumaczenie nie jest dosłowne, szczególnie że wielu gier słownych nie da się przełożyć. Piosenka powstała w czasach dyktadury i by ominąć cenzurę korzysta z homofonii (prawie tego samego brzmienia) słów Cálice (kielich) i cale-se (zamilcz).
Chico Buarque i Gilberto Gil
Kielich
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich
Wina czerwonego krwią
Jakże mam pić z tego gorzkiego płynu,
Przełykać ból, znosić służbę,
Choć usta milczą, serce krzyczy,
Ciszy na mieście nikt nie słyszy.
Jaki użytek z bycia synem świętej?
Lepiej by było być synem innej,
Innej rzeczywistosci mniej obumarłej,
Tyle tu kłamstw, tyle tu przemocy.
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich
Wina czerwonego krwią.
Trudno codziennie budzić się w milczeniu,
Gdy w ciszy nocnej robię sobie krzywdę.
Wyobrażam sobie że nieludzko krzyczę,
Szukając sposobu bycia wysłuchanym.
Całą tą ciszą otumaniony,
Ja i tak pozostaję czujnym
Widzem, by dostrzec potwora,
Nieoczekiwanie wypływającego z jeziora.
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich
Wina czerwonego krwią
Świnia tak otyła, że nie może chodzić.
Nóż tak zużyty, że wcale nie kroi.
Jakże mi trudno, ojcze, otworzyć drzwi,
Te słowa uwięzione w krtani,
Ta libacja homerycka na świecie.
Na co nam dzisiaj dobra wola?
Choć szept mój cichy, zostają pomysły
tamtych pijaków z centrum miasta.
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich (zamilcz),
Ojcze, oddal ode mnie ten kielich
Wina czerwonego krwią.
Być może świat nie jest taki mały,
A życie nie jest niczym pewnym.
Ja chcę wymyśleć moje własne grzechy,
Chcę umierać od własnej trucizny,
Chcę całkowicie stracić twoją głowę,
By moja głowa przegrała w twym sądzie,
Chcę odurzać się spalinami z oleju diesel [1],
I upijać się aż ktoś o mnie zapomni.
[Przekład Lucía Málaga-Sabogal]
[1] Do wdychania spalin z oleju diesel zmuszano więźniów w czasach dyktadury brazylijskiej
Chico Buarque e Gilberto Gil
Cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
De vinho tinto de sangue
Como beber dessa bebida amarga
Tragar a dor, engolir a labuta
Mesmo calada a boca, resta o peito
Silêncio na cidade não se escuta
De que me vale ser filho da santa
Melhor seria ser filho da outra
Outra realidade menos morta
Tanta mentira, tanta força bruta
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
De vinho tinto de sangue
Como é difícil acordar calado
Se na calada da noite eu me dano
Quero lançar um grito desumano
Que é uma maneira de ser escutado
Esse silêncio todo me atordoa
Atordoado eu permaneço atento
Na arquibancada pra a qualquer momento
Ver emergir o monstro da lagoa
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
De vinho tinto de sangue
De muito gorda a porca já não anda
De muito usada a faca já não corta
Como é difícil, pai, abrir a porta
Essa palavra presa na garganta
Esse pileque homérico no mundo
De que adianta ter boa vontade
Mesmo calado o peito, resta a cuca
Dos bêbados do centro da cidade
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
Pai, afasta de mim esse cálice
De vinho tinto de sangue
Talvez o mundo não seja pequeno
Nem seja a vida um fato consumado
Quero inventar o meu próprio pecado
Quero morrer do meu próprio veneno
Quero perder de vez tua cabeça
Minha cabeça perder teu juízo
Quero cheirar fumaça de óleo diesel
Me embriagar até que alguém me esqueça
